Paul Smulders, geboren in Breda (1962), is een schilder pur sang. Hij heeft het schilderproces gekozen als het thema van zijn werk. Er is geen vooropgesteld plan, hij laat zich leiden door de materialen.
Smulders gebruikt diverse soorten verf, inkt en vernis, waardoor ze samenwerken in een soort alchemie. De kleuren worden vrijgelaten om zich te mengen. Het resultaat is iets wat de schilder heeft geïnitieerd, maar eigenlijk grotendeels op onvoorspelbare wijze tot stand komt. Natuurlijk kan zelfs Smulders het niet laten om orde te krijgen in zijn materialen, echter geeft hij ze tegelijkertijd zo veel mogelijk ruimte zodat zij uiteindelijk de beslissende factor zijn in de compositie.
Het hoofdthema van zijn huidige series zijn motieven uit de natuur. Desalniettemin streeft hij er niet naar perfecte reflecties van de natuur weer te geven. Schilderen is niet meer dan het creëren van een beeld. Schilderen houdt ook in dat materialen tot leven worden gebracht, materialen die op zichzelf geen inhoud hebben. De verf en de handeling representeren het sensorische element in het artistieke proces, terwijl het uiteindelijke beeld in feite een vorm van orde en organisatie is.
Smulders’ werk laat niet alleen landschappelijke motieven zien, maar ook de kracht die evident is aan de natuur. In feite onthullen zijn schilderijen de interactie tussen twee soorten natuur: Een natuurlijk effect van kunst dat zo onbevangen mogelijk is, en dit concurreert op het doek met het eeuwenoude ontwerp dat de natuur kenmerkt. Zijn werk oogt als dynamisch weefsel van organische vormen en kan tegelijkertijd abstract genoemd worden; een werk dat niet rechtstreeks naar de natuur verwijst.
Over Smulders’ schilderijen kan worden gezegd: “Ze zijn weefsel van de natuur, met de eenheid die verwacht wordt van natuur”. De strijd tussen beeld en materiaal, en tussen structuur en chaos, is tastbaar wanneer je kijkt naar zijn werk. Hij wilt dat het beeld de verf wordt en de verf het beeld. Er is zeker een suggestie van figuratief werk in zijn schilderijen, maar alleen onder de oppervlakte. Het figuratieve en het abstracte worden ervaren in het doek.
Solo Paul Smulders