/ Metakosmia

22 mrt 2015 / 19 apr 2015

Metakosmia is een nieuw project van beeldend kunstenaar Lisette Huizenga. “Metakosmia” betekent ‘werelden tussen werelden’, de zogenaamde ‘intermundia’; onbekende, ongrijpbare werelden, waarin, volgens sommige Griekse filosofen van vóór onze jaartelling, de goden woonden.

Opening Exposite: zondag 22 maart om 16.00 uur.

Metakosmia bestaat uit een 3d animatiefilm, een sculptuur dat tegelijkertijd een theeservies is, én een serie schilderijen. De basis voor het hele project is slechts één enkele foto die Lisette maakte van een architecturaal detail van het Atrium in het Haagse stadhuis, waar ze in 2014 een solo tentoonstelling presenteerde.

Naar aanleiding van de foto die ze maakte in het Haagse Atrium, creëerde Lisette een film van 14 minuten. Deze subtiele film laat zich niet gemakkelijk duiden en is veel abstracter dan het eerdere werk van Lisette. Het is een etherische wereld, waarin beelden en geluiden langzaam, maar onophoudelijk, in elkaar overvloeien. In het begin lijkt er niets te gebeuren, maar dan zie je lichte en langzaam bewegende vormen ontstaan, die vloeiend overgaan in een caleidoscopisch geheel van abstracte vormen. Veertien minuten lang ontstaan zo telkens nieuwe beelden vanuit dezelfde bron totdat uiteindelijk de vormen van het begin weer terug lijken te komen, nu uit een andere, onbekende wereld. Het is aan de kijker of en hoe ver hij zich wil laten meenemen en opgaan in dit virtuele, nieuwe rijk.

De foto waarmee het project startte staat symbool voor een ‘holon’, dat is een zichzelf regenererend fragment van waaruit uiteindelijk nieuwe werelden ontstaan.' In de meeste schilderijen is de basisfoto niet meer herkenbaar, terwijl deze foto toch het enige beeldelement is van waaruit het hele werk ontstaan is.

Speciaal voor deze film schreef Kerry Woodward een muzikale compositie, op basis van een analyse, gemaakt samen met Lisette, van de filmische beelden in al hun detail. Kerry werkte hierbij op basis van de zogenaamde twaalftoonstechniek, ontwikkeld door Arnold Schoenberg aan het begin van de twintigste eeuw; dit is een muzikaal systeem zonder vaste grondtoon, ‘abstracte’ muziek die niet gebaseerd is op de harmonie van het tonale toonsysteem en daarmee onbekende werelden betreedt.


Terug naar exposities